W dniu 29 lipca 2016 roku Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów („UOKiK”) wyraził pogląd w sprawie powództwa grupowego toczącego się przeciwko mBankowi przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi z inicjatywy grupy niektórych kredytobiorców posiadających kredyty hipoteczne denominowane we frankach szwajcarskich (sygnatura I ACa 1058/15). Sprawa dotyczy umów kredytowych o zmiennym oprocentowaniu. Stanowisko Prezesa UOKiK zostało przekazane Sądowi Apelacyjnemu.
Zdaniem mBanku, pogląd ten kwestionuje orzecznictwo Sądu Najwyższego, nie uwzględnia poglądów przeciwnych i jest jednostronny. Wniosek dotyczący nieważności umów kredytowych jest błędy i sprzeczny z interesami kredytobiorców.
Sąd Najwyższy, kontrolując rozstrzygnięcia sądów pierwszej i drugiej instancji w tej samej sprawie, zakwestionował prezentowany obecnie przez Prezesa UOKiK pogląd jakoby klauzula zmiany oprocentowania była w całości niedozwolona. W szczególności Sąd Najwyższy prawomocnie rozstrzygnął, że podstawy ustalenia zmiennego oprocentowania (wskazane w tych umowach) są zgodne z prawem, a zatem są wiążące zarówno dla kredytobiorców jak i mBanku. Stwierdził jedynie, że część stosowanej klauzuli jest dotknięta abuzywnością. Wyklucza to uznanie umów kredytowych za nieważne.
Pomimo tego Prezes UOKiK wyraził pogląd, że Sąd Apelacyjny w Łodzi, któremu Sąd Najwyższy zwrócił sprawę do ponownego rozpoznania, powinien w istocie zignorować rozstrzygnięcie wydane w tym zakresie przez Sąd Najwyższy.
Zwracamy uwagę, że pogląd przedstawiony przez Sąd Najwyższy nie jest odosobniony. Zbliżone rozstrzygnięcia zostały bowiem wydane przez sądy w szeregu innych, podobnych postępowań. Zgodne jest to z rolą Sądu Najwyższego polegającą na ujednolicaniu orzecznictwa w sprawach, które powodują rozbieżność poglądów.
Uważamy, że pogląd Prezesa UOKiK pomija niekorzystne dla jego opinii stanowiska doktryny i orzecznictwa. Przywołane orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie uzasadnia przedstawionych przez niego poglądów. Wskazuje ono, że stwierdzenie abuzywności postanowień wzorców umownych powinno prowadzić do przywrócenia równowagi kontraktowej stron. Pogląd Prezesa UOKiK naruszą tę zasadę poprzez jednostronne uprzywilejowanie kredytobiorców. Jednocześnie pogląd o nieważności umów kredytowych jest nie tylko błędny, ale także szkodliwy dla kredytobiorców.