Prezes mBanku o propozycji zmiany podatku CIT

Jako prezes jednego z największych banków w Polsce czuję się w obowiązku zabrać głos, ale nie w obronie interesu wąskiej grupy. Chcę mówić w imieniu całego systemu finansowego, którego stabilność jest właśnie podważana. Pragmatyzm nakazuje spojrzeć na fakty i liczby, a te są jednoznaczne.

Po pierwsze, uderzenie w banki jest bezpośrednim uderzeniem w oszczędności emerytalne Polaków. To nie jest figura retoryczna, to czysta matematyka. Sektor bankowy to jeden z filarów warszawskiej giełdy. Akcje banków stanowią kluczowy składnik portfeli:

Każde osłabienie wyników finansowych banków przez dodatkowe podatki oznacza spadek ich wyceny giełdowej, a w konsekwencji – realne uszczuplenie kapitału, który ciężką pracą gromadzą Polacy. mBank, którym kieruję, prowadzi największą liczbę maklerskich kont IKE oraz IKZE, więc mogę obiektywnie przekazać rządzącym – Wasze działania sprawiają, że Polacy regularnie i systematycznie zmniejszają swoje inwestycje w spółki z polskiej GPW, a stabilnej i zyskownej przyszłości, upatrują w amerykańskich korporacjach notowanych w Nowym Jorku.

Po drugie, obserwujemy niepokojącą niespójność w działaniach rządu. Z jednej strony słusznie promuje się nowe formy oszczędzania, jak Osobiste Konto Inwestycyjne (OKI), by zachęcić Polaków do inwestowania. Z drugiej, jednym ruchem podcina się gałąź, na której siedzi cała Giełda Papierów Wartościowych – banki stanowią ponad 1/3 całego WIG20. Wybiórcze, karne opodatkowanie najważniejszej branży na GPW to sygnał odstraszający dla każdego inwestora, zarówno krajowego, jak i zagranicznego. To komunikat: „inwestujcie, ale pamiętajcie, że w każdej chwili możemy zmienić reguły gry dla wybranej branży i stracicie”. Taka nieprzewidywalność zabija zaufanie, które jest fundamentem rynku kapitałowego.

Po trzecie, argument o rzekomych „nadmiernych” zyskach banków ignoruje fakty. Polski sektor bankowy jest już jednym z najbardziej obciążonych w Europie. Płacimy nie tylko standardowy CIT, ale również unikalny w skali kontynentu podatek od aktywów. Jako cały sektor, tylko w 2024 roku wpłaciliśmy do budżetu państwa ponad 24 mld zł  w formie różnych danin. To równowartość 13% wydatków na obronność zaplanowanych na 2025 rok lub 57% rocznych nakładów na naukę i szkolnictwo wyższe.

Jesteśmy partnerem państwa, a nie przeciwnikiem. Propozycja Ministerstwa Finansów tworzy nierównowagę rynkową i obniża naszą konkurencyjność.

Wreszcie, spójrzmy w przyszłość. Polska stoi przed epokowymi wyzwaniami. Transformacja energetyczna, której koszt szacuje się na setki miliardów euro, oraz konieczność zwiększenia wydatków na obronność wymagają mobilizacji gigantycznego kapitału. Środki publiczne i unijne nie wystarczą. Kluczową rolę musi odegrać zdrowy, rentowny i stabilny sektor bankowy, zdolny do finansowania tych inwestycji.

Każda złotówka zabrana bankom w formie dodatkowego podatku to mniejszy kapitał własny, a w konsekwencji, ograniczenie potencjału kredytowego dla gospodarki o dziesiątki miliardów złotych. Skutki tej decyzji odczują polskie firmy, które będą miały trudniejszy dostęp do finansowania inwestycji, innowacji i tworzenia miejsc pracy. Przed Polską gigantyczne inwestycje, które jako sektor moglibyśmy sfinansować. Chyba, że wielkie polskie projekty jak atom czy CPK mają finansować nie konsorcja polskich banków, a banki zagraniczne. Czy takiej sytuacji oczekujemy?

Apeluję o racjonalną ocenę sytuacji. Zamiast szukać pieniędzy w kieszeniach przyszłych emerytów i podcinać zdolność gospodarki do wzrostu, rozpocznijmy poważny dialog o tym, jak wspólnie sfinansować przyszłość Polski. Stabilny, przewidywalny i sprawiedliwie traktowany sektor bankowy jest do tego niezbędnym partnerem. Działania ad hoc, motywowane bieżącymi potrzebami budżetowymi, przyniosą długofalowe szkody, których koszt poniesiemy wszyscy.